10 najlepszych gier silent hill w rankingu
Ranking 10 najlepszych wycieczek do naszego wyjątkowego miejsca
W 1999 roku gry wideo pobiły nawet filmy w odkrywaniu, że najlepszy rodzaj horroru rodzi się z naszych najgłębszych urazów, a nie tylko zgrabnych jumpscare'ów. Team Silent to nazwa bandy odmieńców odpowiedzialnej za tworzenie Ciche Wzgórze . Mimo to, pomimo ciągłego krytycznego sukcesu, Konami zdecydowało się wycofać Team Silent i po czwartej grze zaczęło zlecać serię przypadkowym firmom. Przyjrzyjmy się najpierw przewidywalnie smutnemu upadkowi serii, a następnie dniom jej świetności.
10. Silent Hill: Początki
Silent Hill: Początki należy do przeklętej grupy Ciche Wzgórze tytuły powstałe po tym, jak Konami zdecydowało, że nie lubi tworzyć Ciche Wzgórze gry już nie. Jeśli to co kochasz Ciche Wzgórze jest psychologicznym horrorem, to nie spodoba ci się ten. Największy strach przed umysłem, z jakiego wyszliśmy Początki pojawił się przed jego wydaniem. To wtedy dowiedzieliśmy się, że Konami zleciło zespołowi programistów stworzenie prequelu, który „wyjaśniłby” aspekty Ciche Wzgórze .
Jeśli chodzi o rozgrywkę, Początki pasuje do formy klasyka Ciche Wzgórze gra , popełnia jednak niewybaczalne przestępstwo, próbując zmienić aspekty wcześniej ustalonej i ukochanej wiedzy. Jest to szczególnie obraźliwe, ponieważ stojący za tym nowicjusze zleceni na zewnątrz ingerują w pracę innego zespołu, zespołu odpowiedzialnego za tworzenie Ciche Wzgórze na pierwszym miejscu.
Spoilery: Kto chciałby wiedzieć, że Stwór z Czerwoną Piramidą, czyli Głowa Piramidy, czyli jeden z najbardziej kultowych i znaczących potworów wszechczasów, nie jest projekcją czyjejś skrajnej traumy psychicznej, ale po prostu potworem stworzonym w laboratorium?
Silne strony: Wygląda jak gry, które lubimy, więc sprawdzi się dla graczy, którzy chcą doświadczyć odrobiny nostalgii.
Słabości: Zmienia ustalony kanon, przynajmniej nie dodając do rozgrywki.
utwórz tablicę ciągów java
9. Silent Hill: Księga wspomnień
Jeśli chodzi o rozgrywkę, Księga Wspomnień przedstawia Ciche Wzgórze w najdziwniejszym wydaniu. Zamiast tego Resident Evil -inspirowane sterowaniem czołgami, z których znamy tę serię, otrzymujemy bardziej zorientowaną na akcję strzelankę izometryczną. Można postawić tezę, że jest to mniej Ciche Wzgórze i więcej Lara Croft i Strażnik Światła , ale przynajmniej twórcom zależało na tyle, aby stworzyć coś, co pasowałoby do bardziej mobilnego stylu PlayStation Vita.
Silne strony: To próba czegoś świeżego.
Słabości: Ciche Wzgórze naprawdę nie sprawdza się jako tytuł akcji. Ze wszystkich gier typu horror, ta powinna najbardziej trzymać się z daleka od wystrzeliwanych z broni palnej szaleństw.
8. Silent Hill: Powrót do domu
Powrót uderza w te same rytmy co Początki , ale przynajmniej nie próbuje wynaleźć koła na nowo, zamieniając je w kwadrat. To kolejna udana próba dopasowania tego, co lubimy Ciche Wzgórze w zgrabne opakowanie, a następnie sprzedaj głodnym fanom.
Silne strony: To wygląda jak Ciche Wzgórze , Ponownie.
jak ustawić mavena w zaćmieniu
Słabości: Efekty mgły w jakiś sposób nie wyglądają tak dobrze, jak nawet na PS1. Postacie są prawie tak samo niezapomniane jak „bohater czapki”. Początki. Ponadto możesz przypadkowo trafić na zakończenie UFO już przy pierwszym uruchomieniu, co doprowadzi do zabawnie zagmatwanego zakończenia historii.
7. Silent Hill: Rozbite wspomnienia
w odróżnieniu Początki, prequel, który wprowadza niezamówione zmiany w serialu, Rozbite wspomnienia postanowiliśmy wszystko zrestartować. Naprawdę gratulujemy tego śmiałego podejścia. Działa mniej jako retcon, a bardziej jako ponowne wyobrażenie sobie, które może współistnieć z pierwotną wizją.
Silne strony: Twórcy całkowicie przebudowali rozgrywkę, aby dopasować ją do stylu gry na pilocie Wii i w większości działa.
Słabości: Momentami wydaje się, że tempo akcji jest zbyt szybkie. Nigdy nie jest tak przerażająca ani tak zapadająca w pamięć jak oryginalna gra. Zastępuje mgłę śniegiem, co nie jest już takie fajne.
6. Silent Hill: Ulewa
Ulewa to z pewnością najlepsza gra z serii po wydaniu Team Silent. Choć sam w sobie nie jest specjalnie świetny, wykorzystuje siłę swojej scenerii, aby opowiedzieć nową historię bez ingerencji w ustalony świat. Dodaje także kilka nowych, fajnych mechanik rozgrywki i kilka nowych obszarów, które wyglądają dobrze, jeśli twoja definicja dobra jest chora i pokręcona.
Silne strony: Próbował wzbogacić Ciche Wzgórze z wielkimi scenografiami i postaciami z mechaniką wyboru moralnego. The Resident Evil 4- Inspirowana kamerą zakładaną na ramię sprawdza się tutaj dobrze.
Słabości: The PIŁA -esque sety nie działają w tej grze.
5. Silent Hill 4: Pokój
Nie dajcie się zwieść tytułowi. Pokój pierwotnie nie był kontynuacją Ciche wzgórze 3 . Konami tworzyło obie gry mniej więcej w tym samym czasie, oddelegowując do powstania tej gry znacznie mniejszy zespół, co spowodowało, że seria spadła na jej barki.
Niestety, Ciche wzgórze 4 nie wygląda i nie gra tak dobrze, jak jego „poprzednik”, ale wnosi też kilka fajnych rzeczy. Gra zawiera nową historię, prawdopodobnie dzięki jej powstaniu poza łonem franczyzy. Wprowadza także nową, niesamowitą mechanikę centralną, która więzi gracza w jego nawiedzonym mieszkaniu. Mieszkanie służy jako centrum świata, z którym gracze będą wchodzić w interakcję z perspektywy pierwszej osoby, aby rozwiązać zagadkę uwięzienia.
Silne strony: Nowy pierwszoosobowy Hub Room wymiata.
Słabości: Nie wygląda to tak dobrze jak SH 3, ani też jego obszary nie wydają się inspirujące. Rozgrywka wydawała się już przestarzała w momencie premiery, a kilka miesięcy później stała się jeszcze gorsza Resident Evil 4 zmienił świat gier.
4. Ciche wzgórze 3
Ciche Wzgórze 2 dostarczył to, czego niektórzy chcieli najbardziej, ale nie to, czego pragnęło większość.
Ciche wzgórze 3 daje fanom bezpośrednią kontynuację oryginalnej gry, która wciąż pozwala uniknąć poczucia przesady. Zaprasza graczy do mniej dopracowanego koszmaru niż SH2, ale nadrabia braki narracyjne dużą klasą. Gra pokazała, że zarówno PS2, jak i Team Silent są u szczytu swoich możliwości, dostarczając nieoczekiwanego pretendenta do tytułu najpiękniejszej gry, jaka kiedykolwiek powstała.
Silne strony: Gra typu horror nigdy nie wyglądała to pięknie — tak, mimo że jest z ery PS2. Nowy główny bohater jest bardzo sympatyczny i posiada jedne z najfajniejszych obszarów w serii.
Słabości: Nie stara się trafić w nerw, który seria tak dobrze uderzyła w poprzedniej kontynuacji.
3. Ciche Wzgórze
Ciche Wzgórze wynikło z zadania grupie odmieńców ze studia, aby zarobić na szaleństwie survival horroru, które zapoczątkowało Resident Evil . Nic w tym nie jest bliskie cudu. Jego najbardziej charakterystyczny element, czyli mgła, która całkowicie spowija miasto? To po prostu sposób twórców na ukrycie wystarczającego obszaru gry, aby można było grać w grę na sprzęcie PS1.
To jest gra, która zmieniła wszystko, jednocześnie pływając pod wszelkiego rodzaju złymi falami. Nie wiadomo skąd jumpscare zaczął ustępować nastrojowi, atmosferze i głębszemu horrorowi, który niekoniecznie pojawiał się na ekranie.
Silne strony: Wprowadzenie środowisk 3D i towarzyszącej im estetyki, dźwięku, tajemniczości i pomysłowości umożliwiającej przekształcenie ograniczeń PS1 w mocne strony gry.
Słabości: Sterowanie czasami wydawało się nieporęczne, ale należy się zastanowić, czy nie było to od początku zamierzone.
2. P.T.
OK, pozbądźmy się kilku rzeczy.
P.T. , grywalny zwiastun nadchodzącej gry Ciche wzgórza , nie jest pełną grą. Nie jest też dziełem Team Silent, ludzi, których naprawdę chcielibyśmy zobaczyć jako reżyserów serialu. Sam w sobie nie zawiera nawet zbyt wiele rozgrywki. Mimo to ten koszmar Hideo Kojimy uderzył wszystkich w 2014 roku tak mocno, że całkowicie zmienił gatunek horroru.
Jeśli Ciche Wzgórze zawdzięczał swoje istnienie Resident Evil serii, z nawiązką spłacił swój dług, bezpośrednio inspirując Resident Evil renesans, jakiego jesteśmy świadkami od czasu premiery RE 7.
P.T. nie przenosi graczy tylko do nieskończenie powtarzalnego korytarza. Pokazuje graczom, jak wiele horroru może zmieścić się w tak małej przestrzeni, i zachęca ich do wyobrażenia sobie, jak wiele mogłoby to zrobić z całym miastem.
Silne strony: Być może nigdy nie znajdziesz bardziej wciągającego doświadczenia w horrorze.
Słabości: Trudno jest obecnie grać i prawdopodobnie nigdy więcej tego nie doświadczymy.
1. Ciche Wzgórze 2
Ciche Wzgórze 2 przewyższył swojego poprzednika, ponieważ zamiast rozwijać się jak większość sequeli, spojrzał do wewnątrz i skierował grę w bardziej osobisty kierunek.
Choć nie jest to bezpośrednia kontynuacja, SH2 ulepsza wszystkie dobre nasiona zasiane przez oryginał i opowiada jedną z najbardziej wciągających historii w historii gier. Czy wspominaliśmy też, że kiedyś grafika PS2 wyglądała na najwyższym poziomie?
pytania do wywiadu z analitykiem biznesowym w dziedzinie ubezpieczeń
Silne strony: Rzadka kontynuacja, która nie chce po prostu uczynić wszystkiego większym i bardziej krwawym. Ciche Wzgórze 2 zrozumiał, że to przewyższa SH1, musiał się rozwijać tylko wtedy, gdy chodziło o rozwój postaci. OK, to kłamstwo. Gra wygląda też znacznie lepiej niż część pierwsza.
Słabości: Postawił zbyt wysoki standard dla wszystkich innych horrorów, które nastąpiły później.