roguelike vs roguelite jaka jest roznica miedzy nimi
Przełamywanie taksonomii roguelike
Termin „roguelike” był dość powszechnie używany w ciągu ostatnich dziesięciu lub dwóch lat. Wyrosła z jednej gry i obejmuje cały gatunek gier o progresji, biegach i śmierci.
Ale gdy coś rośnie i wprowadza innowacje, zaczyna odbiegać od swojej pierwotnej definicji. I tak mamy częste tarcia między roguelike a „roguelite”. Gry wzięte bezpośrednio po i gry inspirowane konceptem.
Różnica nie zawsze jest tak łatwa do dostrzeżenia. Oto podział na to, jak rozróżniono roguelike i roguelite i dlaczego.
Roguelike kontra roguelite
Najczęstszą interpretacją jest to, że roguelicy mają tendencję do unikania hardlineowych elementów rozgrywki typu roguelike. Rogalitom może brakować wiecznej śmierci. Mogą również mieć meta-progresję, w której gracz rośnie w siłę w trybie run-over-run.
Roguelites mogą również mieć ustalone wydarzenia lub ustaloną sekwencję, która zawęża przestrzeń możliwości, zamiast czystej przypadkowości. Często różnica między roguelite a roguelike polega na tym, czy gra trzyma się twardych zasad dotyczących tego, czym jest gra rogue, czy też od nich odchodzi. Najczęściej jednak gry z gatunku roguelite zawierają pewien poziom trwałej, nieukończonej progresji, co czyni ją najłatwiejszym wyznacznikiem.
Historia roguelike'a
Zainspirowany grą z 1980 r. Łobuz , idea roguelike'a polega na tym, że masz jedno życie do przeżycia. Zwykle zaczynasz z postacią i z czasem ją budujesz. Ale kiedy ta postać pada w walce, znikają na zawsze. Jeśli chcesz zobaczyć więcej lub zrobić więcej, będzie to na innej postaci.
To jest podstawowa koncepcja „biegów” i to, co odróżnia roguelike od powiedzmy, Diabeł . Gry takie jak NetHack oraz Zupa Kamienna Crawl Dungeon idealnie pasują do tej kategorii.
W 2008 roku na Międzynarodowej Konferencji Rozwoju Roguelike'a gracze i programiści opracowali „berlińską interpretację” roguelike. To wymienione czynniki o wysokiej i niskiej wartości , aby zasadniczo „ocenić” roguelike'owość gry.
Lista połączona cykliczna w języku c ++
Osiem czynników o wysokiej wartości to:
- Pokolenie losowe
- Trwała
- Turowa
- Niemodalny
- Pojawiająca się rozgrywka
- Zarządzanie zasobami
- Rozgrywka w stylu hack-and-slash
- Eksploracja mapy
A czynniki o niższej wartości obejmują:
- Kontrolowanie pojedynczej postaci
- Zachowanie potwora podobne do gracza
- Wyzwanie taktyczne
- Znaki ASCII i mapa kafelków
- Eksploracja lochów składających się z połączonych pomieszczeń i korytarzy
- Status prezentowany za pomocą liczb
Łamanie formy
Oczywiście gry w stylu rogue ewoluowały przez lata od 2008 roku. Pojawienie się „nasion”, które generują określone biegi, z pewnością zmieniło sytuację, ponieważ gracze mogli teraz zasadniczo grać nawzajem. Deweloperzy mogliby wykorzystać to do tworzenia konkretnych wyzwań, zachęcając graczy do ich rozwiązywania.
Meta-progresja to główna różnica, która pozwala graczom otwierać nowe uzbrojenie lub ulepszać aspekty swojej postaci. Te ulepszenia, w przeciwieństwie do tych zdobytych w środku bieg, są trwałe.
Przykładami współczesnych roguelitów są niektóre duże gry. Hades , Nieuczciwe dziedzictwo , oraz Martwe komórki wszystkie zawierają meta-progresję.
Gry takie jak Spelunky , tymczasem świeże spojrzenie na gatunek z perspektywy platformówki. I Zabij iglicę i inne gry karciane rozszerzyły świat cyfrowych roguelike do gatunku budowania talii. Nawet gry rytmiczne mają Krypta Nekrotancerki .
Większy gatunek łotrzyków może być w tym momencie dość ekspansywny, ale z pewnością nie brakuje nowych koncepcji. Ostatecznie to, co kryje się w nazwie, to tylko wierzchołek góry lodowej, ponieważ programiści wciąż znajdują nowe sposoby na ponowne wymyślenie tego gatunku.