recenzja loop8 summer of gods

Wracać?
O czym warto wiedzieć Pętla 8: Lato Bogów i być może powodem, dla którego nie widzieliśmy jeszcze wersji demonstracyjnej, jest to, że nie jest to gra RPG w tradycyjnym znaczeniu. Tak, są statystyki do zbudowania i potwory do pokonania, ale to drugie stanowi niewielką część ostatecznego pakietu, podczas gdy to pierwsze można osiągnąć poprzez wykonanie niewielkiej liczby zadań każdego dnia w grze. Lepiej to przemyśleć Spacer8 jako symulator społecznościowy, a nie RPG. Wyobraź sobie Twórca Księżniczki serii i jesteś w połowie drogi.

Pętla 8: Lato Bogów (PC, PS4, Switch (recenzja), Xbox One)
Deweloper: SIEG Games
Wydawca: Xseed Games
Wydanie: 6 czerwca 2023 r
Sugerowana cena detaliczna: 49,99 USD
Jako Nini, nowa przybyszka do uroczego nadmorskiego miasteczka Ashihara, jesteś tam, aby chronić wioskę przed najeżdżającymi duchami zwanymi Kegai, jednocześnie nawiązując przyjaźnie, budując więzi i odkrywając historie jedynych pozostałych 12 osób w mieście. Każdego dnia możesz robić z Nini, co chcesz. Możesz udać się do szkoły na opcjonalną letnią naukę, znaleźć konkretną osobę, z którą możesz porozmawiać lub zbudować swoje statystyki w jednym z obszarów szkoleniowych Ashihary. Jeśli chcesz poznać jakąś osobę, możesz porozmawiać z nią, gdy spędza dzień, lub poprosić, aby dołączyła do Ciebie, gdy będziesz poruszać się po mieście. Czas płynie szybko każdego dnia, a kiedy zaangażujesz się w jakąś czynność, taką jak studiowanie mapy Japonii, czas przyspiesza.
W końcu Kegai opęta jednego z mieszkańców miasta. Dostajesz wskazówki, kto to jest, a kiedy już się domyślisz i zbliżysz się do nich we właściwym miejscu w Ashiharze (lub po prostu natkniesz się na nich, jak mi się to zdarzyło raz czy dwa), pojawi się portal do lustrzanej wersji miasta otwiera się. Gdy ktoś zostanie opętany przez Kegai, masz tylko kilka dni na zbudowanie drużyny i pokonanie go. Jeśli nie uda ci się tego zrobić w tym czasie lub przypadkowo zabijesz osobę, którą miałeś utrzymać przy życiu, Nini może zresetować świat do swojego pierwszego dnia w mieście.
najlepszy program do pobierania filmów z YouTube na PC
To jest tytułowa pętla rozgrywki Spacer8 . Twoim celem jest przetrwanie do końca miesiąca, chociaż gra tak naprawdę tego nie określa. Spacer8 nie wyznacza kierunku i celu, ponieważ woli, aby gracze zdefiniowali własną przygodę i opowiedzieli własną historię za pośrednictwem rozbudowanego systemu społecznościowego. Xseed zrobił wiele, aby podkręcić „oparty na emocjach system sztucznej inteligencji” w grze, znany również jako System Karela, ale może zająć kilka pętli, zanim zobaczysz jakikolwiek efekt. Ogólna idea jest taka, że każda akcja, którą podejmiesz w grze, będzie miała wpływ na to, co mówią i robią postacie. Jeśli jesteś dla kogoś niemiły, jego nienawiść do ciebie może wrócić i ugryźć cię w tyłek, jeśli Nini zmierzy się z nim w bitwie. Teoretycznie System Karel obiecuje wyjątkowe wrażenia podczas każdej przebieganej pętli. W praktyce…
Powrót o pierwszej
Zapętlone narracje nie są niczym nowym. W większości gier Twój bohater jest świadomy tego, co się dzieje i wykorzystuje swoje doświadczenie, aby ulepszyć kolejny bieg lub pętlę, którą wykona. Spacer8 przyjmuje inne podejście. Podczas gdy niektóre statystyki są przenoszone w różnych pętlach, wszystko inne resetuje się do poziomu podstawowego, gdy zaczynasz od nowa. Oznacza to nie tylko, że będziesz musiał rozpocząć szkolenie od zera, ale także będziesz musiał ponownie zacząć budować te relacje, przechodząc te same rozmowy, doświadczając tych samych wydarzeń i obserwując, jak Nini doznaje tych samych objawień.
Trzeba przyznać, że w pętli możesz odzyskać to, co utraciłeś, znacznie szybciej niż wtedy, gdy zarobiłeś to po raz pierwszy. Jeśli więc zrobisz postępy w budowaniu rozwijającej się przyjaźni z Nanachi, miejskim otaku, będziesz w stanie szybciej go oczarować w następnej rundzie. Statystyki, które zdobywasz podczas treningu w mieście, również szybko się odbudowują, nawet jeśli ich znaczenie blednie w porównaniu z błogosławieństwami, które otrzymujesz.
Musasa, mityczna latająca wiewiórka, to stworzenie, które będziesz często widywać w tej grze. Ilekroć odwiedzasz świątynię w mieście i często rozmawiasz z jakąś osobą, ten mały facet pojawi się i zaoferuje błogosławieństwo od boga. Błogosławieństwa budują różne statystyki i są jedynymi rzeczami, które przenoszą się na początek każdej pętli. Rodzaj błogosławieństwa, które otrzymasz, jest w dużej mierze losowy, ale to, kto zostanie błogosławiony, zależy od twoich działań. Jeśli Nini odwiedzi sanktuarium samotnie, błogosławieństwo spadnie na niego. Jeśli odwiedzasz sanktuarium z inną osobą lub jeśli Musasa pojawia się po rozmowie z kimś, błogosławieństwo często – jeśli nie zawsze – spływa na tę osobę. Im więcej błogosławieństw otrzymasz dla Nini i reszty mieszkańców miasta, tym bardziej przydają się one w lustrzanym świecie.

Ponieważ Musasa pojawia się tak często w tej grze, gorąco polecam wszystkim aktualizację do wersji 1.02 przed rozpoczęciem gry, ponieważ zawiera ona opcję pominięcia animacji błogosławieństw.
Zaufaj mi ten raz.
Po prostu emocje mną rządzą
Przez pierwsze 10 godzin Spacer8 , z trudem zorientowałem się, na czym powinienem się skupić. Nie wydawało się, aby System Karela wywierał jakikolwiek wpływ, czy to podczas bitwy, czy podczas ogólnych rozmów. Rozumiałem, jak moje wybory na czacie poprawiły się lub osłabiły moje kontakty z ludźmi w mieście, ale trudno naprawdę przejmować się tymi wyborami, gdy często nagrodą za polepszenie relacji było po prostu zwykłe „dziękuję”. Trudno mi było też przejmować się tym, że niektóre rozmowy wywoływały zdarzenia niemal losowo. Jestem pewna, że nie są one przypadkowe i było coś, co zrobiłam, spotkałam jakiś status w związku, co spowodowało te zdarzenia. Nie mogę jednak powiedzieć, jakie kroki podjąłem, aby je odblokować.
Każda postać ma trzy poziomy emocji — przyjaźń, uczucie i nienawiść — na które wpływają dokonywane przez ciebie wybory. Im bardziej jesteś z kimś przyjacielski, tym więcej opcji będziesz mieć w rozmowach. W miarę rozwoju Twojej przyjaźni będziesz mógł sugerować zajęcia, wspólnie trenować, a nawet chodzić na randki. Im bardziej ktoś cię nienawidzi… cóż, właściwie nie wiem, co się dzieje, gdy ktoś nienawidzi Nini, ponieważ wszyscy go kochali przez wszystkie moje biegi. Jedynymi ludźmi, którzy nienawidzili Nini, byli prawdopodobnie ci, których zabiłem, ale łatwo było to zresetować za pomocą kolejnej pętli.

Zrozumienie, co mieszkańcy Ashihary czują do siebie nawzajem, jest kluczem do doprowadzenia wszystkich do końca sierpnia przy życiu. Dodanie do drużyny osoby, która ma silną więź emocjonalną z osobą opętaną przez Kegai, może mieć wpływ na wynik bitwy. Nie chciałem zabijać ludzi, których zabiłem w grze, ale w przypadku większości z nich nie dano mi takiej możliwości, ponieważ nie mieli powiązań z członkami mojej drużyny. Dlatego ważne jest, aby wcześnie dowiedzieć się, kto jest opętany, aby móc zbudować więź z osobami, z którymi łączy go więź emocjonalna. Rozpracowanie tego zajęło mi o jedną pętlę za dużo, ale gdy już to zrobiłem, otrzymałem jaśniejszą wizję dalszego postępowania. Niestety, pójście do przodu czasami oznaczało powrót do początku.
Nie chcę z tobą walczyć
Każda pętla, którą wykonałem, wydłużała godziny powtarzalnej rozgrywki. Przechodzenie przez te same rozmowy szybko się męczy, a każda pętla może trwać do siedmiu godzin, w zależności od twoich działań i stopnia zadowolenia ze swojej trajektorii. Miałem pętlę, w której prawie dotarłem do końca miesiąca, tylko po to, by Saru, mój najlepszy przyjaciel z tego biegu, zginął w ostatnich sekundach bitwy. Załamany, miałem wybór: zapętlić się i wykonać wszystkie czynności jeszcze raz, czy też uruchomić ostatni zapis?
Oczywiście zdecydowałem się na tę drugą opcję.
Granie Spacer8 przypomina wojnę na wyniszczenie. Gra robi wszystko, co w jej mocy, aby mnie zmęczyć swoją powtarzalną naturą, podczas gdy ja robiłem wszystko, co w mojej mocy, aby wytrwać i zdobyć wszystkie te błogosławieństwa. Jakakolwiek zabawa, jaką miałem w ciągu pierwszych kilku godzin, skończyła się, gdy wylądowałem ostatniego dnia mojej ostatniej pętli. Nawet bitwy Spacer8 , choć miał cudownie kinowy design, nie mógł odwrócić mojego nastawienia do gry.
Nie spodziewaj się zbyt wielu walk ani rozległych lochów w Ashiharze. Nini i przyjaciele będą walczyć tylko w lustrzanej wersji miasta, a chociaż będą potyczki, w których możesz wziąć udział, możesz bezkarnie ruszyć w stronę bossa. W bitwie masz pełną kontrolę nad Nini, podczas gdy twoi partnerzy są kontrolowani przez sztuczną inteligencję, rzekomo podejmującą decyzje w bitwie w oparciu o ich powiązania z tobą, innym członkiem twojej drużyny i wrogiem opętanym przez Kegai. Możesz atakować za pomocą jednej z trzech emocji, przy czym nienawiść wyrządza największe szkody.
Jednak im częściej używasz nienawiści, tym potężniejszy może stać się twój wróg. Trzymałem się ataków przyjaźni i uczuć i szło mi dobrze, utrzymując siłę wroga na minimalnym poziomie przez większość moich bitew. Rzeczywiście umarłem lub straciłem towarzyszy w moich najwcześniejszych pętlach, ale gdy ukończyłem więcej biegów, otrzymałem więcej błogosławieństw i nawiązałem silniejsze więzi, wszelkie wyzwania, przed którymi stanąłem wcześniej, ustały. Po wielu próbach, gdy sprawy nie układały się po mojej myśli, w końcu udało mi się wejść w pętlę, w której było jasne, że do września wszyscy będą nadal oddychać.

W tamtym momencie przepracowałem znacznie więcej godzin, niż kiedykolwiek zamierzałem lub powinienem. I nie czułem, że wygrywam dzięki mojej strategii czy umiejętnościom. Wygrywałem, ponieważ spędziłem wystarczająco dużo czasu na graniu w System Karela, aż do momentu, w którym przegrana była dla mnie prawie niemożliwa.
Tutaj znowu przychodzisz
Kiedy tworzyłem każdą pętlę Spacer8 , zdałem sobie sprawę, że systemy, które kiedyś uważałem za tępe, były raczej elementarne. Kiedy porzuciłem swoje oczekiwania co do tego, jak według mnie należy grać w tę grę – na przykład próbując zbudować statystykę siły w oparciu o błędne przekonanie, że zapewni ona Nini silniejsze ataki – zacząłem postrzegać tę grę taką, jaka jest. Spacer8 otacza go silna aura „dowodu słuszności koncepcji”.
To eksperyment w projektowaniu gier, który nie działa tak dobrze, jak powinien. Czasochłonne powtarzanie każdej pętli zabija entuzjazm, podczas gdy System Karela nie ma tak naprawdę efektu, jaki powinien. Niewielka pomoc pomaga ci zrozumieć, które działania prowadzą do jakich rezultatów, a system rozmów będący sercem każdej osobistej interakcji może sprawiać wrażenie pracowitej i rutynowo zmuszającej cię do rozmowy z kimś pięć lub sześć razy z rzędu, aby przetrwać wszystkie wstępnie ustawione dialogi, zanim uzyskasz dostęp do opcji konwersacji. Aby dotrzeć do końca, przynajmniej jeśli chcesz dobrego zakończenia, będziesz musiał płukać i dużo powtarzać, a nie jestem pewien, ile osób podda się godzinom ograniczonej rozgrywki i powtarzających się dialogów.
Ze względu na wszystkie jego ostre krawędzie, a jest ich mnóstwo, wciąż tak myślę Pętla 8: Lato Bogów to jedna z najciekawszych gier, w jakie zagram w tym roku. To może być także najbardziej rozczarowująca gra, w jaką zagram w tym roku. Poszczególne pomysły i koncepcje tutaj zaprezentowane mają duży potencjał, ale potencjał ten kryje się za kilkoma wyczerpującymi decyzjami projektowymi, które pozbawiły grę wszelkiej radości, jaką miała mi ona zapewnić.
(Ta recenzja opiera się na wersji gry dostarczonej przez wydawcę.)
5
Przeciętny
Ćwiczenie apatii, ani stałej, ani płynnej. Niezupełnie źle, ale też nie bardzo dobrze. Tylko trochę „meh”, naprawdę.
Jak punktujemy: Przewodnik po recenzjach Destructoidów