Club Drive dla Atari Jaguar to po prostu nic

club drive dla atari jaguar to po prostu nic

Nie sądzę, że jest możliwe określenie ilościowe „najgorszej gry wszechczasów” lub nawet tak dobre porównanie kusoge. Gra może być wadliwa na wiele sposobów i trudno powiedzieć, który jest najgorszy.

Gra może rozczarowywać. Może wykazywać braki techniczne jak na swoją epokę lub braki mechaniczne w porównaniu z innymi produktami tego gatunku. Jak dla mnie najgorszym rodzajem kusoge jest ten nudny. Analiza uszkodzonej gry jest przynajmniej przyjemna, ale nieciekawa gra jest po prostu wyczerpująca. Choć to strasznie trudne, wolę grać Hoshi wo Miru Hito niż, powiedzmy, Dash Galaxy w obcym azylu .

jak utworzyć tablicę ciągów

Ale są też gry, za które po prostu nie możesz uwierzyć, że ktoś próbował pobierać pieniądze. 1994 rok Dysk klubowy dla Atari Jaguar jest jednym z takich tytułów. To po prostu nie… nic. Jest to projekt studencki „Wprowadzenie do projektowania 3D” złożony w połowie semestru, na którym ktoś przykleił naklejkę z ceną. A przynajmniej tak to odczuwa.

Bochenek kota

Atari Jaguar okazał się spektakularną porażką w okresie spektakularnych niepowodzeń na rynku konsol. Wiele osób w Ameryce Północnej lubi wierzyć, że lata 90. to w dużej mierze pojedynek SNES kontra Sega Genesis, a następnie PS1 kontra N64 (i Sega Saturn, jeśli mówisz o celach charytatywnych). Jednak na początku lat 90. wiele konsol próbowało włamać się na rynek i zakończyło się niepowodzeniem, jak na przykład 3DO Interactive Multiplayer, Phillips CD-I, Amiga CD32 lub Neo Geo CD.

Atari wciąż próbowało polegać na rozpoznawalności marki, którą zbudowało w latach 70. i na początku 80., a zmagania Atari Lynx niczego ich nie nauczyły. Pod koniec 1993 roku wypuścili na rynek Jaguara, który reklamowali jako pierwszą konsolę 64-bitową, nieumyślnie stając się kolejną ofiarą „Bit Wars”. Na konsolę wydano śmiesznych 50 gier na kasety, zanim zaprzestano jej produkcji w 1996 roku. Mimo że biblioteka była zła, było kilka niefortunnych ofiar, takich jak Rebellion Alien vs Predator .

Dysk klubowy nie był nieszczęśliwym wypadkiem. W rzeczywistości jego włączenie do Atari 50: Obchody rocznicowe oznacza, że ​​to wcale nie jest ofiara. Według niektórych miało to zademonstrować możliwości konsoli w 3D, ale zasadniczo się nie udało.

jak stworzyć fałszywą domenę e-mail

Chyba gra

Trudno to opisać Dysk klubowy jako gra. Istnieją trzy tryby: zbieranie, wyścig i oznaczanie, przy czym ten ostatni jest przeznaczony dla 2 graczy. W Collect zbierasz, uh, Everstanding Gobstoppers, a może kulki Koosh. Albo, wiesz, myślę, że mogą to być niestabilne cząsteczki. W każdym razie jeździsz po czterech środowiskach, zbierając niektóre z tych… rzeczy.

Rasa jest dość oczywista. Jeździsz po torze i starasz się jak najszybciej przekroczyć punkty kontrolne. W trybie dla jednego gracza liczysz na najlepszy czas. Nie ma przeciwników AI. W trybie wieloosobowym jest to właściwie wyścig, który jest najbliższy Dysk klubowy staje się prawdziwą grą. Jednak same utwory to tak naprawdę tylko sugestie. Na jednym utworze jeździsz po dużym domu. Wskazuje trasę, którą masz podążać dokładnie raz a potem pozwala ci się rozluźnić. Natychmiast się zgubiłem, ale w końcu popełniłem błąd, przekraczając linię mety.

Ostatni tryb to tag, który, jak sądzę, jest trybem.

Nie ma znaczenia, co wybierzesz. W większości przypadków pozostaje ci jeździć brzydkim samochodem (który ma kilka opcji kolorystycznych) po przeważnie płaskich, zacienionych środowiskach. Sterowanie samochodami przypomina lobotomizowane wózki sklepowe, fizyka i wykrywanie kolizji to jedynie sugestie, a poziomy są małe i bolesne w oglądaniu. Na szczęście wszystko można zobaczyć w niecałą godzinę. Jeśli masz przyjaciela, wypożyczyłeś grę, a nadal jest rok 1994, być może uda ci się oszukać i cieszyć się nią przez weekend, ale poza tym przykro mi z powodu twojego szczęścia.

Środek uspokajający

Fakt, że istnieją pozytywne recenzje gry, jest dość zdumiewający. Chociaż, powiedział pisarz z GameFan „Pomogły w tym ładne, statyczne ekrany i płynna gra, ale poza tym, że jeździmy po domu, ten wózek jest odpowiednikiem (sic!) śpiwora (sic!)”, po czym dodał „zzzz”. Właśnie tego szukam w moich grach – „ekranów statycznych”. Jednak pomimo tych bolesnych słów autor przyznał grze 69/100.

W tamtym czasie niektórzy krytycy wydawali się pod wrażeniem grafiki 3D, co mogło oznaczać, że próbowali złagodzić swoją krytykę. Rok 1994 był tym rokiem Stunt Racer FX uderz w SNES. Aby być uczciwym, Dysk klubowy działa w miarę płynnie i wyświetla obraz w rozdzielczości 640×480, co było wówczas dość wysoką wartością. To są obie rzeczy Stunt Racer FX nie mogę twierdzić. Jednak liczba klatek na sekundę nadal spada, gdy dodasz kolejnego gracza.

Jednakże, Stunt Racer FX jest właściwie grą. Ma także wiele trybów wykraczających poza zwykłe wyścigi, ale są one tak naprawdę zaprojektowane na tyle dobrze, że mogę rozpoznać w nich gotowy produkt. Jednak SNES nie był tak potężny jak Atari Jaguar. Gra była po prostu lepiej zaprojektowana.

To samo w sobie jest dość niefortunne. Dysk klubowy został zaprojektowany wewnętrznie w Atari, gdzie programiści powinni być najlepiej zaznajomieni ze sprzętem. Jeśli tak było, to nie postawili tego w dobrym świetle.

Leżaki itp.

Naprawdę nie ma o czym więcej mówić Dysk klubowy . Wygląda to jak jedna z tych wersji demonstracyjnych na targach E3, które producenci konsol opublikowali, aby zademonstrować, co potrafi ich nowy sprzęt. Coś na wzór Nintendo Super Mari 128 , co podkreślało moc Gamecube, ale w rzeczywistości nie było grą przeznaczoną do wydania. Ale nie tylko Dysk klubowy trafi do sklepów, nie wydaje się, żeby był to dobry odzwierciedlenie możliwości Jaguara. Nie jestem pewien, czy było kiedykolwiek gra, która w pełni wykorzystywała sprzęt.

Muszę się zastanowić, jak wyglądała wówczas praca dla Atari. Od około dziesięciu lat firma podupadała i wydawało się, że nie ma przed nią ucieczki. Jak Paweł Róża ujmując to tak: „W latach 1993–1995 znaczna część dochodów Atari nie pochodziła ze sprzedaży Jaguara, ale ze zwycięstwa w procesie o naruszenie patentu nad Segą. Napis wisiał na ścianie. Rzeczywiście, ta wersja Atari wkrótce przestała istnieć w 1996 roku. W 1998 roku nazwa i właściwości zostały sprzedane firmie Hasbro, a później firmie Infogrames, która zmieniła nazwę na obecne Atari.

jak przekazać tablicę do metody w java

To, co najbardziej podoba mi się w obecnym Atari, to akceptacja swojej przeszłości. Dysk klubowy to gra prawie bezwartościowa jak na nieudaną konsolę, ale zdecydowali się ją włączyć Atari 50: Obchody rocznicowe . Niestety, nie ma dodatkowego materiału wyjaśniającego koszmarne braki gry, co stanowiłoby prezentację funkcji dla kogoś takiego jak ja. W pewnym sensie tuszują też awarię Jaguara, a to wielka szkoda. Odnosi się do Dysk klubowy jako „interesujący artefakt historyczny z początków gier wielokątnych”, i przypuszczam, że tak jest. Branżę zbudowano na sukcesach. Porażki są o wiele bardziej interesujące.

Aby zapoznać się z poprzednim cotygodniowym Kusoge, kliknij ten link!